Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

        

Με αφορμή παρατηρήσεις, που δέχομαι τηλεφωνικώς από φίλους και γνωστούς, για την κριτική την οποία ασκώ στην κυβέρνηση, στην εκάστοτε κυβέρνηση, γράφω σήμερα αυτό το άρθρο.

ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΑΙΝΟΥΣ, ΑΡΧΙΖΩ ΤΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑ

Έγραφα χθες, για την όντως εντυπωσιακή παρουσία του Πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη, στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Έγραψα, για την ομιλία του, που ήταν δομημένη επάνω στο θέμα ΑΝΑΠΤΥΞΗ. Η αγωνία του κ. Μητσοτάκη είναι η ανάπτυξη. Ο τόπος μας, από την κακή ώρα που ο αστόχαστος λαός έδωσε την εντολή στον Γιώργο Παπανδρέου τον ελάχιστο, (κατά Γιανναρά), να κυβερνήσει, να κατεδαφίσει, να καταχρεώσει, να υποδουλώσει την Ελλάδα και στη συνέχεια στους μάγους του πολιτικού ρεβανσισμού, η χώρα ολίσθησε με μεγάλη ταχύτητα προς τα πίσω.

ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΛΗΜΕΡΙΑ ΜΟΥ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΕΚΑΗΜΕΡΗ ΑΠΟΥΣΙΑ! ΜΕ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΓΚΡΙΝΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΠΑΙΝΟΥΣ, ΟΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ.

Το γεγονός που μεσολάβησε κατά την απουσία μου, είναι η παρουσία του Πρωθυπουργού στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης. Εκεί έκανε την μεγαλοπρεπή του εμφάνιση ο κ. Μητσοτάκης, από εκεί έκανε τις εξαγγελίες του και έδωσε το στίγμα των προσεχών του κινήσεων και ενεργειών, αναφορικώς με το κυβερνητικό έργο.

ΤΟ ΟΧΥΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑΣ ΣΤΕΚΕΙ ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟ...

Επειδή αισθάνομαι ως ελεύθερος Έλληνας πολίτης, την ελευθερία μου δε αυτή δεν την οφείλω σε κανένα εκ των σημερινών πολιτικών ή στρατιωτικών ηγετών, γράφω χωρίς φόβο και χωρίς πάθος. Θα ρωτήσει κάποιος, χωρίς πάθος; Και οι σκληρές εκφράσεις που χρησιμοποιείς δεν περιέχουν στοιχεία πάθους; Όχι. Περιέχουν οργή. Περιέχουν αγανάκτηση. Περιέχουν διαμαρτυρία. Δεν περιέχουν πάθος. Το πάθος είναι άλλη υπόθεση. Εκείνοι που γνωρίζουν καλώς την γλώσσα των Ελλήνων, μπορούν να κάνουν την διάκριση.

Σήμερα, ...