Πολλοί φίλοι, από την ημέρα που ανακοίνωσα στο F/b ότι
επανέρχομαι, ύστερα από μία μακροχρόνια περιπέτεια υγείας, περίμεναν να αρχίσω
ποταμό δημοσιεύσεων, γιατί, όπως μου λένε τηλεφωνικώς, συνέβησαν και συμβαίνουν
πολλά.
Πρέπει να δηλώσω ότι, ούτε υπήρξα ποτέ παντογνώστης,
ούτε διεκδικώ κανένα τίτλο ειδικού πολιτικού αναλυτή. Βλέπω πολλούς που
διεκδικούν δάφνες παντογνωσίας και αισθάνομαι άρρωστος.
Τι να σχολιάσω; Ο καθένας σήμερα γνωρίζει ότι, ο
κόσμος είναι ανάστατος και πέρα από τα πολλά μέτωπα που είναι ανοικτά και
κοστίζουν σωρεία ανθρώπινων ζωών, μερικοί παρανοϊκοί πολιτικοί ποτίζουν το
δέντρο του κακού με μίσος και εγκληματικές προθέσεις. Και δεν είναι μόνο αυτά
που είναι σε πολεμική αντιπαράθεση, μεγάλη ή μικρή, τα σύννεφα ενός γενικότερου
πολέμου πυκνώνουν στον ουρανό της Ασίας και εκεί δεν θα είναι σύγκρουση
βραχείας διαρκείας.
Το πρόβλημα που υπάρχει αυτή την εποχή στις Ηνωμένες
Πολιτείες, είναι πρωτοφανές και απαράδεκτο. Ο Πρόεδρος Τράμπ, που δεν εκλέχτηκε
το 2016, αλλά ανήλθε στον προεδρικό θώκο διότι οι Αμερικανοί ψηφοφόροι
αποδοκίμασαν μία κυρία που δεν είχε την «έξωθεν καλή μαρτυρία», αρνείται τώρα
να δεχθεί πως έχασε τις εκλογές και δεν αναγνωρίζει το γεγονός. Αν ανάψει η
σπίθα, σε μία χώρα που έχει τόσες ανισότητες και σε ένα πληθυσμό που οπλοφορεί
κατά 90%, η καταστροφή για όλον τον κόσμο θα είναι μεγάλη.
Ο μουσουλμανικός κόσμος αυξήθηκε τόσο πολύ, που
αποτελεί εν δυνάμει κίνδυνο για όλες τις χώρες του πλανήτη. Τούτο δε διότι, οι
μουσουλμάνοι διακατέχονται από έναν υπερβάλλοντα θρησκευτικό φανατισμό, που
τους οδηγεί τυφλά στην αντιπαράθεση με όλον τον κόσμο. Το Κοράνι που ασπάζονται
και πιστεύουν ως θρησκευτικό ευαγγέλιο, δεν είναι τίποτε άλλο από πολιτικό
μανιφέστο και οδηγός για την κατάληψη του κόσμου και εφαρμογή των
οπισθοδρομικών των νόμων που ορίζουν καταστροφές και σφαγές.
Ο πλανήτης Γή βρίσκεται κάτω από μία δραματική
πανδημία, η οποία καθημερινώς βάζει στο θυσιαστήριο εκατοντάδες χιλιάδες
ανθρώπους. Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια. Τα Συστήματα Υγείας σε ολόκληρο τον
κόσμο, αποδείχτηκαν ανοργάνωτα και ανεπαρκή. Οι λαοί, κακομαθημένοι από
ελευθερίες που δεν έχουν καμμία σχέση με την οργάνωση των κρατών, αντιτίθενται
σε μέτρα τα οποία σπασμωδικώς λαμβάνουν οι κυβερνήσεις. Είναι απαράδεκτη η
συμπεριφορά των ανθρώπων, οι οποίοι, καθοδηγούμενοι από ανεύθυνους πολιτικούς,
μεταβάλλονται σε αγελαία στοιχεία και προωθούν τον θάνατο και την καταστροφή.
Τα καθ’ ημάς: Με μεγάλη μου λύπη, είδα στην
«απαγορευμένη» συγκέντρωση των διαδηλωτών για την επέτειο του πολυτεχνείου, να
απειθαρχούν άνθρωποι κάθε ηλικίας και να μονοπωλούν την επέτειο τα πολιτικά Κόμματα
της Αριστεράς, ενώ είναι γνωστό ότι, τον αγώνα εκείνον για την απαλλαγή της
χώρας από την κυβέρνηση των στρατιωτικών, δεν την έδωσαν οι αριστεροί μόνο,
αλλά άνθρωποι κάθε πολιτικής ιδεολογίας. Ίσως οι αριστεροί να ήταν λιγότεροι,
ως ακολουθούντες την γραμμή της τότε Σοβιετικής Ενώσεως. Ας μην λησμονούμε δε
ότι, η πρώτη χώρα που αναγνώρισε την στρατιωτική κυβέρνηση της Ελλάδος, ήταν η
Σοβιετική Ένωση.
Είδα νεοσσούς να χαιρετούν «το άδειο κεφάλι του
Σβορώνου», με υψωμένη της αριστερή γροθιά, λες και βρισκόμασταν σε περιόδους
εξεγέρσεως των Μπολσεβίκων. Αυτά τα παιδιά δεν θα γίνουν οι μελλοντικοί Έλληνες
αγωνιστές για την Πατρίδα, θα γίνουν τα μίσθαρνα όργανα των ανθελληνικών και
αντικοινωνικών Κομμάτων της Αριστεράς, που θα ακολουθήσουν την γραμμή των παλαιοτέρων.
Η κυβέρνηση, δυστυχώς, αποδείχτηκε ότι ήταν απούσα.
Παρά τις μεγαλοστομίες του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη,
μία δράκα φανατισμένων κομμουνιστών, της έδειξε ποιος κυβερνάει. Και η
κυβέρνηση έδειξε ότι το κράτος είναι απροστάτευτο.
Το κράτος δεν μεριμνά μόνο για την εκποίηση της
κρατικής περιουσίας, ενέργεια την οποία ονομάζει οικονομική ανάπτυξη, μεριμνά
και για την ασφάλεια και την ευημερία των Ελλήνων. Δεν μπορεί ένας πραγματικός
Έλλην πολίτης, που αγαπάει την Πατρίδα του πέρα και πάνω από ιδεολογικές και
κομματικές δοξασίες, να είναι οπαδός, συνοδοιπόρος, ψηφοφόρος, συμπαθών και
ό,τι άλλο, σε πολιτικούς που ξεπουλούν την περιουσία του Κράτους, που άλλοι στο
παρελθόν αγωνίστηκαν να αποκτήσει η χώρα μας, για να δώσουν επιδόματα σε κάθε
λαθρο-εισβολέα, που με το έτσι θέλω εισήλθε στη χώρα μας. Συμβαίνουν ακατανόητα
πράγματα. Και ο λαός; Ο λαός, φορτωμένος με κόκκινες σημαίες ακολουθεί τις
ντουντούκες, επαναλαμβάνει τα συνθήματα που εκφωνεί ο ινστρούχτορας και
αγεληδόν οδηγείται στον γκρεμό. Βεβαίως, σέρνοντας και τη χώρα.
Κατανοώ την αγανάκτηση πολιτών, οι οποίοι εκτρέπονται
του σοβαρού κοινωνικού δρόμου και ολισθαίνουν σε ακατονόμαστες φράσεις, βρισιές
και προσβολές, προς πολιτικούς και άλλους ασκούντες εξουσία. Η κριτική είναι
ωφέλιμη όσο αυστηρή κι αν είναι, όταν αναφέρεται σε πράξεις και παραλείψεις,
όσον αφορά στην εκτέλεση του καθήκοντος, είναι, όμως, απαράδεκτη όταν μπαίνει
στο σπίτι του καθενός, στην οικογένειά του και στη ζωή του.
Δεν προσπαθώ να συμβουλέψω κανέναν. Δεν προσπαθώ να
διδάξω κανέναν. Διατυπώνω πίκρες που ζω στην τελευταία περίοδο της ζωής μου,
και με θλίβει η κατάσταση που επικρατεί στην Πατρίδα μου. Έζησα πολέμους, είδα
πόσο κοφτερό είναι το μαχαίρι των κομμουνιστών όταν παίρνουν εξουσία και
μάχομαι να μην ξανασυμβεί αυτό. Αλλά, φαίνεται, ακολουθώ μόνος τον δρόμο μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου