Από καιρού σε καιρό
η Τουρκία μας τρίζει τα δόντια της. Μας απειλεί κατά τον πλέον ευτελιστικό
τρόπο. Αν δεν συμμορφωθούμε με τις απαιτήσεις της θα μας κηρύξει πόλεμο. Και
εμείς; Ενώ δαπανάμε το μεγαλύτερο ποσό του εθνικού μας εισοδήματος, αγοράζοντας
τα όποια σκουριασμένα παλιοσίδερα, τα οποία ονομάζουμε οπλικά συστήματα,
κουλουριαζόμαστε από τον φόβο μας.
Ορθώς διατυπώνει
την έννοια το ρητό των Ρωμαίων:”Si vis pacem para bellum”. Αν θέλεις ειρήνη
προετοιμάσου για πόλεμο. Πώς χρησιμοποιήσαμε εμείς αυτή τη γνώση, ή το
παράδειγμα που άφησε ο Κάτων ο πρεσβύτερος, ο οποίος, σε καθημερινή βάση,
μιλούσε στο Forum
της Ρώμης και προειδοποιούσε τους Ρωμαίους για τον κίνδυνο που προέρχονταν από
την Καρχηδόνα;
Η Ελλάδα, από το
1974 και έκτοτε, κατατρομοκρατήθηκε από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο,
όταν δε αναφέρομαι στην Ελλάδα, εννοώ την πολιτική ηγεσία. Διότι, η στρατιωτική
ηγεσία, με την συμπόρευσή της με την επανάσταση της 21ης Απριλίου
1967, τέθηκε κατά την «Μεταπολίτευση» σε ανεπίτρεπτη καραντίνα.
Η εισβολή στην
Κύπρο το 1974, δεν κατέδειξε την αδυναμία της Ελλάδος. Κατέδειξε την προδοσία
των συνεργατών του Ιωαννίδη, αλλά και την προδοσία του Μακαρίου. Επέτυχε η
Τουρκία να εισβάλει στη βόρεια Κύπρο και να καταλάβει το μισό νησί, διότι οι
συνθήκες ήταν απολύτως ευνοϊκές γι’ αυτή. Ο Μακάριος, με την απαίτησή του προς
τον Γεώργιο Παπαδόπουλο, να αποσύρει τα Ελληνικά στρατεύματα από το νησί, το
άφησε απροστάτευτο στη διάθεση του εχθρού. Λόγω των Οβιδειακών μεταμορφώσεων
του Μακαρίου, τη μια να συμπορεύεται με τα κράτη του κομμουνιστικού μπλοκ την
άλλη να υπόσχεται πίστη στη Δύση και να μην την τηρεί, αγανάκτησαν οι λεγόμενοι
σύμμαχοι και άφησαν την Κύπρο στη διάθεση της Τουρκίας.
Το γεγονός εκείνο,
πέρα από την υποδούλωση της Κύπρου, είχε και βαρύτατες συνέπειες για την
Ελλάδα. Η Τουρκία σήκωσε το μπαϊράκι του πολέμου και η ηγεσία της Ελλάδας
τρομοκρατήθηκε. Η κατάσταση εκείνη συνεχίζεται. Η Τουρκία δε, αναθάρρησε σε
μεγάλο βαθμό και μας απειλεί διαρκώς. Όλα τα χρόνια που πέρασαν από την εισβολή
στην Κύπρο, εξοπλίστηκε κατά τρόπο απόλυτο, βοηθούσης της Αμερικής και του
Ισραήλ, μέχρι που το Ισραήλ κατάλαβε πως ο Τούρκος δεν έχει μπέσα και άλλαξε
πορεία. Συντάχθηκε με την Ελλάδα, ύστερα από τους επιτυχημένους χειρισμούς του
Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, που αποκατέστησε τις σχέσεις σε πλήρες διπλωματικό
επίπεδο.
Σήμερα η Τουρκία,
διοικουμένη από έναν άνθρωπο που του περισσεύει ο κυκλοθυμισμός και η επιθυμία
να βαδίσει στον δρόμο των Σουλτάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δείχνει σε κάθε
ευκαιρία ότι, προετοιμάζει την Τουρκία για πόλεμο κατά της Ελλάδας. Και η
Ελλάδα, σαν σχολιαρόπαιδο, τρέχει στους προστάτες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να βρει
προστασία. Αντί να καταβάλει κάθε προσπάθεια για την απόκτηση οπλικών
συστημάτων νέας τεχνολογίας και να ειδοποιήσει τον κάθε Ερντογάν και τον κάθε
Ακάρ, ότι αν εσείς θέλετε πόλεμο δεν θα σας τον αρνηθούμε. Θα βλέπαμε τότε τους
παλληκαράδες μεμέτηδες αν θα τραβούσαν μπροστά ή θα έτρεχαν προς τα πίσω.
Βέβαια, για να
γίνουν αυτά χρειάζεται πολιτική ηγεσία. Τα τελευταία χρόνια, από την περίοδο
Σημίτη και πέρα, η χώρα μας πέφτει από ανικανότητα σε ανικανότητα. Έφτασε σε
σημείο να έχει Πρωθυπουργούς για γέλια και για κλάματα. Ήταν δυνατόν η Ελλάδα,
με Πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου να απειλήσει την Τουρκία; Θα γέλαγε το
παρδαλό κατσίκι. Ήταν δυνατόν ο Τσίπρας να φοβίσει τους Τούρκους και να
σταματήσουν τα τερτίπια τους στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο; Θα του
βροντούσαν τα ντέφια ώστε να ακούει τον ήχο τους από το Μαξίμου. Και μήπως τώρα
θα μας φοβηθούν; Όταν ο Μητσοτάκης δεν εμποδίζει τα λεφούσια των Αφρικανών και
Ασιατών που εισέρχονται καθημερινώς κατά χιλιάδες στη χώρα με το έτσι θέλω, θα
παρουσιαστεί μπροστά στους Τούρκους ως σκληρός και αποφασιστικός ηγέτης και θα
απειλήσει και αυτός με πόλεμο; Μόνο σε όνειρο μπορεί να ιδεί κανένας τέτοια
πράγματα…
Τι θα γίνει,
λοιπόν; Θα μας πολεμήσει η Τουρκία και θα μας υποδουλώσει; Θα καταλάβει τα
εδάφη μας, τα νησιά μας, την θάλασσά μας; Δεν το πιστεύω. Είναι γεγονός ότι, η
Τουρκία είναι κράτος ογδόντα εκατομμυρίων, με πολεμική βιομηχανία, με καλόν
εξοπλισμό των Ενόπλων της Δυνάμεων. Η σύγκριση του πληθυσμού είναι συντριπτική
εναντίον μας. Τα οπλικά συστήματα, ναι μεν είναι περισσότερα στην Τουρκία, αλλά
και στην Ελλάδα δεν λείπουν. Θα μπορούσαν να είναι περισσότερα αλλά δεν είναι.
Τα χρήματα έγιναν βίλλες, έγιναν κότερα, έγιναν καταθέσεις σε τράπεζες του
Εξωτερικού.
Όπως και να έχουν
τα πράγματα, πιστεύω πως η Τουρκία δεν θα ανοίξει την πόρτα του ψυχιατρείου. Αν
μας επιτεθεί, τότε σύσσωμος ο λαός της Ελλάδος θα πάρει τα όπλα. Θα επιλέξει
ηγεσία και ο φόρος αίματος στις πολυπληθείς πόλεις θα είναι αφάνταστος. Ξέρει η
τουρκική ηγεσία, πολιτική και στρατιωτική ότι, η Ελλάδα θα γίνει το Ισραήλ των
Βαλκανίων. Και ξέρει η Τουρκία τι έπαθαν τα εκατομμύρια των Αράβων από μία
φούχτα Ισραηλινούς…
Ξέρει η τουρκική
ηγεσία τον συμβατικό οπλισμό της Ελλάδος, αλλά αν υπάρχουν και άλλα όπλα που
δεν τα ξέρει; Αν οι Έλληνες Αξιωματικοί ξέρουν τους κωδικούς από τα αμερικανικά
όπλα που υπάρχουν στις αποθήκες στην Ελλάδα και αποστείλουν καμμία κεφαλή δώρο
στην Κων/πολη ή στην Άγκυρα, ποια θα είναι η θέση της;
Πιστεύω πως η
Τουρκία μπλοφάρει και φοβάται. Φοβάται. Έχει και άλυτα εσωτερικά προβλήματα.
Τρέμει και για σαμποτάζ που θα σωριάσουν πολλά σημεία ζωτικής σημασίας σε
ερείπια. Κούρδοι και άλλοι θα εκδικηθούν από μέσα. Θέλει, λοιπόν, πόλεμο η
τουρκική ηγεσία; Ίσως να θέλει αλλά δεν μπορεί να τον κάνει. Φοβάται.
Όλα υπολογίζονται
σε μία κατάσταση ανάγκης. Εκείνο που πρέπει να υπολογίσει περισσότερο η Ελλάδα
είναι ο εξοπλισμός και η προετοιμασία για πόλεμο. Καλού-κακού. Αυτό που γίνεται
με τις άθλιες ψηφοθηρικές κυβερνήσεις να μοιράζουν τα λεφτά του φορολογουμένου
Έλληνα στους άχρηστους τεμπέληδες και στους λαθρομετανάστες είναι απαράδεκτο.
Τα λεφτά μας να διατεθούν για εξοπλισμό των Ενόπλων μας Δυνάμεων και οι
πολιτικάντηδες να αφήσουν την ψηφοθηρία με τον ιδρώτα μας. Αν υποστούμε επίθεση
και διαπιστωθούν ελλείψεις στον Στρατό, τότε δεν θα υπάρξουν ψήφοι αλλά θα
υπάρξουν κρεμάλες. Ας το σκεφτούν καλά…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου