Δεν έτρεξα να
δώσω το παρόν, καταθέτοντας τη θλίψη μου και την οργή μου. Δεν θέλησα να κρίνω,
να κατακρίνω, να στιγματίσω, να χαρακτηρίσω, ιδιότητες ανθρώπων, που η κακή
μοίρα και η άμετρη ανοησία των συμπολιτών μας, τοποθέτησε στο πηδάλιο της χώρας
μας. Της χώρας μας που κινείται με όλους τους ανέμους σε αντίθεση. Της χώρας
μας που παλεύει στα άγρια κύματα και οδεύει χωρίς προορισμό.
«Για το πλοίο που δεν έχει προορισμό κανένας
άνεμος δεν είναι ούριος», έλεγε ο Ρωμαίος φιλόσοφος Λεύκιος- Ανναίος Σενέκας.
Και αποδεικνύεται, δυστυχώς ότι, η χώρα μας βρίσκεται στον απέραντο και
φουρτουνιασμένο ωκεανό, χωρίς πυξίδα. Χωρίς προορισμό…